Zakelijke verkoop

Investeerders zijn de uiteindelijke bezitters van voetbalclubs. Als een club wordt verkocht en al dan niet via een suikeroom bij investeerders terechtkomt, wordt een club daarna in de praktijk niet meer omgezet naar een ledenstructuur. Als de investeerder weer van de club afwil, is er sprake van een puur zakelijke verkoop.

Investeerders zijn geen suikerooms

Het grote verschil met een suikeroom is dat de suikeroom investeert in ‘zijn’ club om deze te redden en indien mogelijk sportief weer naar beter vaarwater te leiden terwijl investeerders ‘een’ club kopen met zakelijke redenen. Deze ‘zakelijke’ redenen kunnen fors uiteenlopen, hier wordt in een apart onderdeel op ingegaan.

Vanwege eveneens zakelijke redenen kunnen de investeerders op een gegeven moment besluiten om de club weer te verkopen.

Het kan zijn dat het doel is bereikt (of juist niet te bereiken valt), dat zakelijke intresses veranderen, dat de eigenaren zelf financiële problemen hebben, dat ze haast hebben of juist niet, en verder kunnen ze de clubs in verschillende staat achterlaten. Soms zijn ze gesaneerd en gezond, soms niet in staat om de schulden te betalen.

Voorbeeld: club weg

Het Spaanse FC Jumilla kwam in 2016 in handen van een Chinese investeerder, maar verloor in 2019 zijn licentie omdat de sociale premies niet konden worden afgedragen.

Het ging om circa 400.000 euro, in de wereld van voetbalclubs niet bepaald een megabedrag. Maar de ‘investeerder’ wilde hier niet voor opdraaien en verder was er blijkbaar ook geen ander die de club wilde of kon redden.

De club was niet meer gerechtigd om te spelen en er is tot op heden geen come back gemaakt.

Het kan ook goed gaan

Het kan ook anders vergaan: KV Kortrijk werd in 2014 door de Belgische familie De Gryse naar verluidt voor 1,5 miljoen euro te koop gezet, vanwege familieredenen maar zonder haast. Dit was net boven het eigen vermogen van de club van destijds 1,3 miljoen euro terwijl er in dat jaar 185.000 euro verlies werd gedraaid.

Het was de nobele intentie om de club aan een Belgische partij te verkopen om zo te voorkomen dat de club in buitenlandse handen viel. Dat is niet gelukt, want de club kwam in handen van een Maleisische investeerder die maar liefst 5 miljoen euro betaalde.

Betrof dit dan de spreekwoordelijke gek?

Absoluut niet, want dit bedrag betrof  0,6 keer de omzet van circa 8 miljoen euro hetgeen in internationaal perspectief laag is en in de lijn ligt met de waarde van kleinere clubs in financiële nood.

In 2019 werd de club bij geruchten over een mogelijke verkoop door de investeerder zelfs geschat op 12 á 15 miljoen vanwege een goed financieel beleid.

De vraagprijs kan vele kanten op

Het voorgaande maakt duidelijk dat wanneer de club eenmaal in handen van investeerders is, dat de vraagprijs vele kanten op kan. De reden om te verkopen kan totaal verschillend zijn, de staat van de club ook.

Meer informatie?

Meer informatie over dit onderwerp of makkelijk een andere vraag stellen?

Contact opnemen kost minder dan een minuut

Binnen 1 werkdag reactie. Geen kosten